ท่านที่นิยมสะสมมีดดาบโบราณเคยสังเกตไหมครับว่า ทำไมพวกดาบเก่าบางเล่มหรืองานดาบที่อิงตามจารีตล้านนาแต่เดิมจะมีการฝังทองเหลืองและทองแดงไว้ที่สันดาบหรือส่วนหน้าดาบที่เรียกว่า "ฝังตอง" ด้วยเล่า?
หากพูดกันเฉพาะความเชื่อล้วนๆแล้ว การฝังตองเข้าไปในดาบนั้นคือการป้องกันคุณไสยอาคมให้กับดาบและผู้เป็นเจ้าของด้วยอย่างหนึ่ง เพราะในคติวิชาอาคมของชาวไทยแต่โบราณนั้นถือว่าทองแดงและทองเหลืองนั้นเป็นแร่ศักดิ์สิทธิ์อย่างหนึ่งนั้นเอง ซึ่งเรายังพบว่ามีดาบภาคกลางบางเล่มที่มีสะเก็ดทองแดงแทรกอยู่ในใบดาบอย่างจงใจอีกด้วย ซึ่งการแทรกตัวของสะเก็ดทองแดงในใบดาบเช่นนี้เป็นกรรมวิธีของช่างดาบโบราณ ด้วยการนำเอาใบดาบไปเผาจนเหลืองแล้วก็จะสาดผงทองแดงเข้าไปในดาบทันที จนทำให้ผงทองแดงเหล่านั้นละลายตัวจนซึมเข้าไปแทรกในใบดาบโดยอัตโนมัติ ซึ่งเหตุผลของการสร้างดาบในลักษณะมีเหตุจากความเชื่อว่าจะเป็นการเสริมพลังอำนาจให้กับดาบและป้องกันคุณไสยอาคมได้ดุจเดียวกันกับการฝังตองนั่นล่ะครับมีดดาบโบราณแบบหัวบัวสมัยกรุงศรีอยุธยา
การฝังเส้นทองแดงบนสันดาบ
ดังนั้น ถ้าเราจะเชื่อแต่ในแง่ของวิชาคาถาอาคมเพียงอย่างเดียวแล้ว ก็คงจะเป็นการศึกษาที่ตื้นเขินและไม่ได้เข้าใจในเจตนาที่แท้จริงของบรรพชนอย่างแท้จริงเสียแล้วล่ะครับ เพราะใน ณ เวลานี้มีการค้นพบแล้วว่า การฝังตองในคติดาบล้านนา หรือการแทรกตัวของสะเก็ดทองแดงในดาบภาคกลางเป็นแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ที่พิสูจน์ได้จริงแล้วล่ะครับ เพราะการแทรกโลหะธาตุพวกนี้เข้าไปนั้นก็เพื่อสร้างปฏิกิริยาต่อต้านสภาวะ oxidations มิให้เกิดสนิมขึ้นในตัวดาบนั้นเองการฝังเส้นทองแดงบนสันดาบโบราณที่มีจำนวนมากขึ้น
เพราะคนไทยสมัยก่อนมีความเชื่อว่า การที่ดาบเกิดสนิมได้นั้นมิใช่เพียงแต่เพราะเปียกน้ำ (และเลือด) มาเท่านั้น หากแต่ยังเป็นเพราะคุณไสยอาคมของศัตรูและแรงอาฆาตของวิญญาณแค้นที่เป็นพลังด้านมืดจึงจะทำให้ดาบนั้นรับรู้ถึงพลังเหล่านั้นก่อนและเสื่อมพลังจนเกิดสนิมขึ้นมาได้
ดังนั้น พวกช่างดาบจึงหาทางแก้ไข (ทั้งในแง่ของวิทยาศาสตร์และความเชื่อ) ด้วยการแทรกโลหะพิเศษอย่างทองเหลืองและทองแดงเข้าไปในดาบเพื่อทำให้เกิดความทนทานจากสภาวะแวดล้อม และยังเพื่อต่อต้านพลังด้านมืดในเบื้องต้นให้ได้ด้วยนั้นเองล่ะครับ
นี่ล่ะครับ หนึ่งในภูมิปัญญาด้านศาสตราวุธของบรรพบุรุษเราครับ
ที่มาของข้อมูล - ชมรมสืบสานศาสตราอุษาคเนย์